Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնախմբում է Սուրբ Աստվածածնի Վերափոխման տոնը: Հավատացյալների համար ու հոգևոր կյանքում այս նշանակալի ու կարևոր իրադարձությունը իր խորհուրդներով՝ հոգու փրկություն ու հավերժական կյանք, որդիական սեր ու հավատարմություն խոստմանը, հարազատ հոգիների հանդիպում ու միաձուլում, իր գեղարվեստական արտացոլումն է գտել հայ միջնադարյան արվեստում: Մասնավորապես Ներսես Շնորհալու հիասքանչ տաղերում: Սուրբ Աստվածածնի Վերափոխումը ներկայացվում է հիացմունքով ու փառաբանությամբ, քանի-որ Աստվածածնի վերափոխումն ընկալվում է որպես հույս ու խոստում, որ բոլոր հավատացյալներն էլ աստվածահաճո կյանքի, Տիրոջն անմնացորդ նվիրումի ու ծառայության դեպքում կարժանանան հոգու փրկությանը: Art365-ը ներկայացնում է Ներսես Շնորհալու Տիրամորը նվիրված առինքնող տաղերից երկուսը: Վայելենք ոսկեղենիկ գրաբարն ու ներշնչվենք տոնի մեծ խորհրդով:
ԿԱ․
ՏԱՂ ՓՈԽՄԱՆ ՍՈՒՐԲ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾՆԻՆ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ՀԱՅՈՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ
Այսաւր Գաբրիէլ հրեշտակապետն եկեալ,
Բերեալ բրաբիոն պըսակ յաղթող Կուսին:
Այսաւր կոչելով առ բոլորիցըն Տէր
Զտաճար բարձրելոյն եւ զբնակարան Բանին:
Այսաւր հրաւիրմամբ Հոգւոյն ժողովեցան
Գունդք առաքելոցն եւ իմաստուն կուսիցն:
Այսաւր խոնարհեալ անմարմնական դասուք
Միածին Որդին կուսութեանցըն մայրն:
Այսաւր աւանդեալ ըզմաքրական Հոգին,
Փայլակնանըման վեր համբարձեալ վեհիցն:
Այսաւր ամփոփեալ ըզսըրբասնեալ մարմին
Ծածկելով յերկրի զանապական ըզգանձն:
Այսաւր երկնայնոց խըմբիցըն պար առեալ,
Եղանակէին շուրջ ըզգերեզմանաւն:
Այսաւր երգակցեալ նոցին առաքելոցն
Եւ դասք կուսանացն գովեն ըզմայր կուսիցն:
Այսաւր փոխադրեալ ի զգայական բնութեանց
Զմարմինըն մաքուր յիմանալեաց կայանս:
Այսաւր ցընծութիւն երկնաւորաց դասուց
Համամաքրենի Կուսին երթեալ յերկինս:
Այսաւր շնորհեցաւ բըժըշկութեանց պարգեւս
Պատկեր Տիրամաւրն լուսազարդեալ յերկնից:
Այսաւր երգս առեալ գոչեմք եւ մեք ձայնիւ.
-Կուսական տաւնիւս Երրորդութեանըն փա՜ռք:
ԿԲ ՓՈԽ
Անարատ տաճար եւ առագաստ լուսոյ,
Մայր անհարսնացեալ Աստուածածին միշտ կոյս,
Զքեզ նախատեացըն գուշակեալ ցուցին
Ծառ կենաց ի մէջ աստուածատունկ դրախտին:
Զքոյդ Աբրահամու ի խորանին լըւեալ
Աւետեաց ծընունդ ի ծնիցելոյ Բանէն:
Զքեզ Մովսէս անկէզ ի մորենին տեսեալ
Եւ սափոր ոսկի՝ մանանայիւ լըցեալ:
Զքեզ Եսայիաս կոյս յըղացեալ ծանոյց,
Տումար անքընին եւ ամպ թեթեւագին:
Զքեզ դուռըն փակեալ՝ Եզեկիէլ եցոյց,
Լեառըն վիմածին զքեզ Դանիէլ ետես:
Քեզ Գաբրիելի ի կատարումն եկեալ,
Աւետեաց ձայնիւ զուրախութիւն գոչէր:
Դու զանտանելին յորովայնի տարար
Եւ ծընար մարմնով զառ ի Հաւրէ ծընեալն:
Դուռն արեւելեան Աղին դրախտին բացող
Եւ արեգականն արդարութեան ծագող։
Զքեզ այսաւր Որդին քո միածին եկեալ,
Փոխադրեալ դասեաց ի յերկնային խորանսն:
Հիացեալ տեսին իմանալեացըն դասքն
Մարմին հողեղէն վերասլացեալ յերկինս:
Քեզ առ ի պատիւ ընթանային յառաջ՝
Գունդք սերովբէից թեւասքաւղեալ գոլով:
Զքեւ քառակերպիցըն հոյլքն ակումբ առեալ,
Սպասաւորէին հրեշտակական երամքն:
Դու ի յերկնաճեմ յաստուածակերտ խորանսն
Զանազան փառաւք պայծառացեալ մըտեր:
Զքեզ առաքելոցըն գովէին գումարք,
Եւ դասք կուսանացն՝ հըրճուողական ձայնիւ:
Քեզ այսաւր տանեն եկեղեցւոյ մանկունք
Եւ խոստովանին. «Աստուածածին միշտ կոյս,
Լո՛ւր պաղատանաց յուսացելոցս ի քեզ
Եւ լե՛ր բարեխաւս առ միածին Որդիդ:
Ծո՛ւնը առ ի խոնարհ ընդ հաշտութեան մերոյ
Կըրկնեա՛, մայր կենաց, կամեցողին բարեաց:
Աղբիւրս արտասուաց ընդ փրկութեան մերոյ
Բըղխե՛ա յորդառատ, մարդասիրին ծընող,
Սուրբ զեկեղեցի անշարժ պահել յաւէժ,
Եւ զհաւատացեալքս անփորձ մընալ ի սմա:
Եւ ի գալըստեան մեծի ծագման լուսոյդ
Մըտցուք յառագաստ ընդ իմաստուն կուսանսն
Արժանաւորիլ ընդ անմարմնոց դասուցն,
Փառս վերահընչել Երրորդութեանըն միշտ»:
Աղբյուրը՝ Ներսես Շնորհալի, Տաղեր և գանձեր, Երևան, 1987: