Հոգեվերլուծության հիմնադիր Զիգմունդ Ֆրոյդն ապրել է հոգեբանական փորձարկումներով և անձնական մարտահրավերներով լի կյանք:
Այս հոդվածով ներկայացնում ենք նրա կյանքի ամենահետաքրքիր պատմություններից մի քանիսը։
Ինքնավերլուծությունն ու հոր մահը
Ֆրոյդը հոգեվերլուծության ուղին սկսել է ինքնավերլուծությամբ, որով լրջորեն սկսել է զբաղվել հոր մահից հետո՝ 1896 թվականին։ Ծանր տանելով հոր մահը, նա փորձում էր հասնել իր ապրումների ակունքներին և հասկանալ ինքն իրեն՝ այդպիսով հասկանալով մարդկային զգացմունքների անհունությունը։
Ինքնաճանաչողության և ուսումնասիրության այս ինտենսիվ շրջանն օգնեց նրան զարգացնելու հետագայում հայտնի դարձած մի շարք տեսություններ, ներառյալ Էդիպյան բարդույթը:
Այս ընթացքում նա նաև վերլուծել է իր երազները, ինչի արդյունքում ստեղծվել է նրա հայտնի ուսումնասիրությունը՝ «Երազների մեկնաբանությունը»:
Ջակոբ և Զիգմունդ Ֆրոյդներ
Կյանքի մեծ մասն ապրել է Վիեննայում
Ֆրոյդն իր կյանքի մեծ մասն անցկացրել է Վիեննայում։ Այստեղ Ֆրոյնդների ընտանիքը տեղափոխվել էր Ֆրայբերգից, երբ Զիգմունդը դեռ փոքր էր։
Վիեննան դարձավ այն վայրը, որտեղ նա զարգացրեց իր տեսությունները և հանդիպեց այլ ականավոր գիտնականների և մտածողների: Հենց Վիեննայում նա հիմնեց հոգեվերլուծական շարժումը։
Ֆրոյդի տուն-թանգարանը Վիեննայում
Հարաբերությունները Կարլ Յունգի հետ
Ֆրոյդը և Կարլ Յունգը սկզբում մտերիմ գործընկերներ և ընկերներ են եղել, միասին աշխատել են հոգեվերլուծության զարգացման ուղղությամբ: Սակայն նրանց հարաբերությունները վատացան տեսական հարցերի վերաբերյալ տարբեր մոտեցումների պատճառով։ Յունգը ի վերջո լքեց Ֆրոյդի հոգեվերլուծության դպրոցը, ինչը հանգեցրեց նրանց հարաբերությունների վերջնական խզմանը։
Ֆրոյդը և Յունգը
Սերը հնագիտության նկատմամբ
Ֆրոյդը շատ տարված էր հնագիտությամբ, նրա աշխատասենյակը լիքն էր անտիկ արձանիկներով և այլ գտածոներով:
Փախուստ նացիզմից
1938 թվականին, երբ Վիեննան անցավ նացիստների վերահսկողության տակ, Ֆրոյդը ստիպված եղավ գաղթել Մեծ Բրիտանիա։ Այս որոշումը նա կայացրել է երկարատև ճնշումներից, իր և իր ընտանիքի կյանքին սպառնացող ուղղակի սպառնալիքից հետո։
Ավելին՝ այստեղ։
